Kendince bir yol çizersin…
Bir isim koyarsın tam ortasına…
İsmin yerini düşünmeden sallarsın ufaktan
başını…
Sevgiden sevilmeyi beklersin!
Sevilen kim olduğunu düşünmezsin.
Garip bir kuşa tutuşursun, kafan bunalır,
kalbin anılır.
Sevmek dersin,
Lale bahçesinde bir dert seçersin
Seven sen…
Sevilen gözlerin olur.
Sayfalar kapanır, yağmur din dikçe diner…
Ve işte…
Günden
güne yok eden bensiz dersin.
Hikmetullah Yetkin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz, Editör Tarafından İncelendikten Sonra Yayınlanacaktır.